چرا با شروع سال نو، تصمیمات جدید می گیریم؟!

هنگامی که ساعت، زمان تحویل سال جدید را نشان می دهد و سال جدید آغاز می شود، بسیاری از بزرگسالان خود را متعهد به تصمیم سال نو می دانند.

چه کاهش وزن، رهایی از بدهی، دنبال کردن یک سرگرمی مورد علاقه، معاشرت بیشتر یا هر چیز دیگری، برای بسیاری، تصمیم گیری در سال نو بخشی از جشن ها است.  با وجود اینکه تعداد زیادی از مردم برای سال جدید به اهداف خود متعهد هستند، این انتظار که تغییر می تواند به سادگی اتفاق بیفتد، برای افراد وجود دارد. با این حال، واقعیت این است که بیش از 90 درصد از تصمیمات سال نو در عرض چند ماه کنار گذاشته می شود.

چرا ما در حفظ تصمیمات سال نو موفق تر نیستیم؟

برخی از دلایل عبارتند از این ایده که ما خیلی بزرگ فکر می کنیم، “چرایی” پشت تصمیمات و این واقعیت که ممکن است برای تغییر آماده نباشیم را در نظر نمی گیریم.

چرا تصمیمات سال نو را می گیریم؟

ما می توانیم در هر زمانی هدف گذاری کنیم. چه چیزی در تغییر سال تقویمی باعث می شود که ما به طور خاص به اهداف بزرگ متعهد شویم؟ «سال نو، فرصتی برای تأمل است». در نتیجه، آمدن سال جدید ممکن است باعث شود بسیاری از ما تغییراتی را که می‌خواهیم ایجاد کنیم یا به ما گفته شده در زندگی‌مان ایجاد کنیم را در نظر بگیریم. پس آیین تصمیم‌گیری می‌تواند به عنوان انگیزه‌ای برای ما باشد تا متعهد به ایجاد آن تغییرات باشیم.

«یک سال جدید نشان‌دهنده شروعی تازه است، و مردم به چیزی نیاز دارند که لحظه‌ای را برای تازه شدن نشان دهد…» وقتی چیزی به پایان می‌رسد، دریچه‌ای برای شروعی جدید است. و از آنجایی که همه در جهان، سال جدید را در یک روز تجربه می کنند، این لحظه ای است که بسیاری از افراد اطراف ما به سال گذشته نگاه می کنند و به این فکر می کنند که چگونه زندگی خود را در سال جدید بهبود بخشند. در نتیجه، تمایل به تصمیم گیری می تواند به ویژه قوی باشد.

با این حال، حتی اگر بسیاری از ما تصمیمات سال نو را می گیریم، معمولاً آنها را رعایت نمی کنیم. پس چرا حتی اگر می دانیم که شانس موفقیت ما کم است، به خود زحمت می دهیم؟ “به عنوان انسان، ما تمایل داریم در مواجهه با شواهد خوش بین باشیم.” بنابراین حتی اگر بدانیم که میزان موفقیت تصمیم‌گیری‌ها کم است یا در گذشته نتوانسته‌ایم تصمیمات سال نو را حفظ کنیم، هر سال جدید امیدی را به وجود می‌آورد که این بار تصمیم‌های ما در نهایت پابرجا خواهند ماند.

چرا تصمیمات شکست می خورند؟

متأسفانه، خوش بینی به تنهایی منجر به تغییری که ما می خواهیم نمی شود. واقعیت این است که چندین چیز در مورد نحوه تصمیم گیری ما در سال نو وجود دارد که ما را قبل از شروع به شکست آماده می کند.

ما خیلی بزرگ فکر می کنیم

یکی از بزرگترین مشکلات تصمیمات سال نو این است که آنها اغلب حول محور تغییرات بزرگ مانند تنظیم عادات غذایی، خواب بیشتر یا مسلط شدن به یک زبان جدید می چرخند. از آنجایی که ما در تصمیم‌گیری‌های سال نو این ایده را داریم که قرار است تغییرات بزرگ و گسترده باشد و این مسئله برای ما هیجان انگیز است. اما، ما به عنوان انسان برای ایجاد تغییرات بزرگ و گسترده آماده نیستیم.”

برای تغییر رفتار، باید ناراحت باشید و هیچ‌کس نمی‌خواهد ناراحت باشد. بنابراین برای مشاهده یک تغییر پایدار، باید برای مدت زمان طولانی در حالت ناراحتی باشید. افراد تمایل دارند برای سال جدید تصمیماتی تعیین کنند که واقعاً بزرگ است و ممکن است قابل دستیابی نباشد، و احتمالاً قبل از رسیدن به آن، باید 30 قدم بردارند و بنابراین آنها با تعیین اهداف کوچکتر و فوری تر، آن را دست یافتنی می کنند». در نتیجه، اگر می‌خواهیم به هدفمان که مثلاً یادگیری زبان است، برسیم، باید اهداف کوچک‌تری را در طول مسیر برای موفقیت در نظر بگیریم، مانند اختصاص پنج دقیقه در روز به یادگیری یک کلمه یا عبارت جدید. به این ترتیب می‌توانیم به جای ایجاد یک تغییر اساسی که احتمالاً نمی‌توانیم آن را حفظ کنیم، مانند برنامه‌ریزی برای تسلط به زبان جدید در چهار ماه، خودمان را  برای انجام این تغییر راحت کنیم.

ما نمی پرسیم چرا

تغییر سخت است، و در نتیجه، درد تغییر نکردن باید بیشتر از درد تغییر باشد تا ما واقعاً تغییر کنیم. با این حال، بسیاری از تصمیمات ما شامل کارهایی است که ما احساس می کنیم باید انجام دهیم. اما وقتی روی کاری که باید انجام دهیم تمرکز می کنیم، بر آنچه در آن برای ماست تمرکز نمی کنیم. یکی از راه‌هایی که ما به احتمال زیاد تغییر می‌کنیم این است که در عمق دلیل درونی خود برای خواستن قرار بگیریم.

معمولاً تصمیمات سال نو چیزهای اختیاری هستند، و بنابراین اگر از انجام آن متنفریم، هر هدفی که تعیین می کنیم فقط درد است و ما واقعاً مطمئن نیستیم که پاداش چه خواهد بود. به عنوان مثال، اگر تصمیم ما این است که سه بار در هفته به باشگاه برویم اما از رفتن به باشگاه متنفریم، به هدف خود نخواهیم رسید.

ما باید دلایل شخصی خود را برای هدف خود بدانیم. اگر قرار است به باشگاه برویم، باید عمیق‌تر کاوش کنیم و از خود بپرسیم که چرا؟! به عنوان مثال، اگر می‌خواهیم به باشگاه برویم، به این دلیل است که می‌خواهیم تناسب اندام داشته باشیم، به این دلیل که می‌خواهیم احساس سلامتی بیشتری داشته باشیم یا چیز دیگری؟ اگر دلیل تصمیم‌گیری را بدانیم، ممکن است راه‌های دیگری برای دستیابی به آن وجود داشته باشد که برای ما لذت‌بخش‌تر و رضایت‌بخش‌تر خواهد بود و بنابراین، ما در درازمدت بیشتر به آن ادامه می‌دهیم.

ما آماده تغییر نیستیم

یکی دیگر از دلایلی که نمی‌توانیم به تصمیمات سال نو خود در درازمدت متعهد باشیم این است که آماده تغییر نیستیم. مدل مراحل تغییر به عنوان راهی برای درک فرآیندی که افراد قبل از اینکه از نظر روانی برای تغییر آماده شوند، طی می کنند، اشاره می کند. مدل شامل مراحل زیر است:

پیش اندیشیدن: شما در حال درک این موضوع هستید که ممکن است چیزی برای تغییر وجود داشته باشد

تفکر: شما به ایجاد تغییر فکر می کنید

آماده سازی: شما شروع به تنظیم یک برنامه برای ایجاد تغییر می کنید

اقدام: شما تغییر را ایجاد می کنید

استمرار: شما تعیین می کنید که چگونه تغییر را حفظ کنید

ایجاد تغییر پایدار

ما اغلب از روی عادت یکسان می‌مانیم، اما اگر به آن پایبند باشیم، تغییر نیز می‌تواند به یک عادت تبدیل شود. با این حال، وقتی تصمیم‌های بزرگ و طاقت‌فرسا را برای سال نو تعیین می‌کنیم، همچنین این انتظار را ایجاد می‌کنیم که در 1 فروردین یک برگ کاملاً جدید را ورق می‌زنیم. اما تغییر واقعی مستلزم تغییرات تدریجی است. اطمینان حاصل کنید که تغییر به عادت تبدیل می شود.

اگر فقط برای ماه فروردین این کار را انجام دهید، عادت ایجاد نمی‌کند. “مسئله مهم این است که خود را به انجام کارهای جدید عادت دهید.” اما این تنها در صورتی کار می کند که تصمیمی برای سال نو ایجاد کرده باشید که خیلی ناراحت کننده نباشد و به شما این باور را بدهد که می توانید به آن ادامه دهید.

در نتیجه، به جای تعیین یک تصمیم بزرگ سال نو که ممکن است افراد به سرعت باور کنند دست نیافتنی است، سال نو ممکن است زمان خوبی برای ایجاد یک جدول زمانی برای سال آینده باشد که نقاط عطف کوچک مختلفی را تعیین کند که به شما کمک کند به مرور زمان به هدف بزرگتری برسید.