انواع طبقه بندی هایی که روانشناسان باید بشناسند

PDM :Psychodynamic Diagnostic Manual

کتابچه راهنمای تشخیصی روان‌پویشی (“PDM” :Psychodynamic Diagnostic Manual) منعکس‌کننده تلاشی برای بیان یک تشخیص مبتنی بر روان پویشی است که شکاف بین پیچیدگی بالینی و نیاز به اعتبار تجربی و روش شناختی را پر می کند. این کتاب از این جهت اهمیت ویژه‌ای دارد که ابزاری قدرتمند برای درک سازمان شخصیتی بیمار و مفهوم‌سازی موردی بوده و همچنین مکمل ارزشمندی در کنار دیگر راهنماهای تشخیصی مانند DSM5 و ICD می‌باشد. درک مطالب PDM، مستلزم آشنایی با نظریه‌های روان‌پویشی مختلف (نظریه‌ی سائق، روانشناسی ایگو، روانشناسی خود و نظریه‌ی روابط موضوعی) و مفاهیم کلیدی استخراج شده از این نظریه‌هاست.

از آنجا که پیش فرض مؤلفان PDM این بوده که خوانندگان این راهنمای تشخیصی، با اکثر مفاهیم رویکردهای سایکودینامیک و سایکوآنالیتیک آشنایی دارند، در نتیجه، این کتاب را از همان فصل اول، با بررسی تفصیلی اختلالات شخصیت و طبقه‌بندی آنها آغاز کرده اند.

این راهنما شامل سه فصل است:

اختلالات سلامت روان بزرگسالان؛
اختلالات سلامت روان کودک و نوجوان؛
پژوهش‌ها و متون مفهومی که مبنای نظام طبقه‌بندی روان‌پویشی اختلالات روانی را تشکیل می‌دهند.

RDoC: Research Domain Criteria

(معیارهای حوزه پژوهشی)

نظام‌نامه‌ی آرداک، با هدف رسیدن به یک سیستم تشخیصی مبتنی بر علوم اعصاب برای سبب شناسی، پیشگیری و درمان اختلالات روانی است. از آن جایی که این پروژه یک سیستم تشخیصی جدید است، پژوهش های زیادی روی آن انجام نشده و ادبیات مربوط به آن همچنان در حال گسترش است.

بنابراین قرار نیست RDoC به عنوان راهنمای تشخیصی عمل کند و همچنین قرار نیست جایگزین سیستم‌های تشخیصی فعلی شود. هدف این است که ماهیت سلامت روانی و بیماری را از نظر درجات مختلف اختلال در سیستم‌های اساسی روان‌شناختی/بیولوژیکی درک کنیم.

بینش‌های جدید تولید شده توسط تحقیقات با استفاده از اصول RDoC برای اطلاع از توسعه ابزارهای ارزیابی سلامت روان، تجدید نظر در سیستم‌های تشخیصی و مداخلات پیشگیرانه و درمانی است.

DSM: Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders

*راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی

سیستم طبقه بندی اختلالات روانی است که به وسیله انجمن روانپزشکی آمریکا تدوین شده است. برای اولین بار در سال ۱۹۵۲ منتشر شد. پنجمین نسخه‌ی ویرایش شده‌ی آن (dsm_5tr) در سال۲۰۲۲ منتشر شده است. این راهنمای تشخیصی نسخه الکترونیکی ندارد و توسط روانپزشکان و روانشناسان و برای تشخیص اختلالات روانپزشکی استفاده می‌شود.

ICD: International Classification of Diseases

طبقه بندی بین المللی بیماری‌ها (ICD) یک سیستم طبقه بندی توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) ارائه شده است که اختلالات روانی را در بین بیماری‌های جسمی دیگر دسته بندی می‌کند. در این سیستم طبقه بندی، اختلالات روانی و رفتاری در بخش F به طور جداگانه دسته بندی می‌شوند .اولین نسخه آن در سال ۱۹۴۸ منتشر شده است. یازدهمین نسخه ICD در سال ۲۰۱۹ توسط who پذیرفته شد و از ۲۰۲۲ لازم الاجرا گردید. ICD_11 دارای نسخه الکترونیکی است. توسط همه پزشکان و متخصصین حوزه سلامت کاربرد دارد که با توجه به اینکه در بخش F، به طبقه بندی اختلالات روانپزشکی پرداخته، توسط روانپزشکان و متخصصین حوزه سلامت روان نیز استفاده می‌شود.

جورگ نورتوف به‌عنوان یک پژوهشگر پیشگام، نقش اساسی در گسترش فهم علمی از ارتباط میان مغز، زمان و اختلالات روانی ایفا کرده است. آثار او، که به‌ویژه بر روی ادراک زمان و نوسانات عصبی تمرکز دارند، نه تنها درک بهتری از اختلالات روانی مانند اختلال دوقطبی و افسردگی به‌دست داده‌اند، بلکه مسیرهای نوینی برای درمان این اختلالات به‌ویژه از طریق تکنیک‌های تحریک مغزی ایجاد کرده‌اند. نورتوف با ترکیب فلسفه، عصب‌شناسی و روان‌شناسی، به‌طور مداوم در تلاش است تا مفاهیم پیچیده ذهن و مغز انسان را برای درمان و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات روانی روشن کند.

مقالات مرتبط

پاسخ‌ها