تفاوت هذیان (Delusion) و دلیریوم (Delirium)
هذیان و دلیریوم اختلالات شناختی هستند که می‌توانند به طور عمیق ادراک و رفتار فرد را تحت تأثیر قرار دهند. با وجود اینکه علائم مشترکی دارند، اما از نظر ماهیت، علل و درمان تفاوت‌های قابل توجهی دارند. در درمان بالینی، تشخیص تفاوت‌های هذیان و دلیریوم برای تدوین برنامه درمانی مناسب ضروری است.
«هذیان به باور ثابت و نادرستی گفته می‌شود که با اطمینان کامل پذیرفته شده است، حتی در برابر شواهد مخالف.
هذیان یک علامت رایج در اختلالات روان‌پریشی مانند اسکیزوفرنی است، جایی که افراد ممکن است به مواردی غیرممکن یا غیرقابل باور اعتقاد داشته باشند، مانند:
- تحت تعقیب بودن
- داشتن توانایی‌های فوق‌العاده
- داشتن رابطه ویژه با یک فرد مشهور
هذیان‌ها معمولاً ثابت و پایدار هستند و تحت تأثیر استدلال یا منطق دیگران قرار نمی‌گیرند.»
برای افرادی که دچار هذیان هستند، مداخلات روان‌پزشکی مانند:
- داروهای ضد روان‌پریشی
- درمان شناختی-رفتاری
می‌توانند مؤثر باشند.
هدف این درمان‌ها کاهش شدت هذیان و کمک به فرد برای درک دقیق‌تر واقعیت است.
«از سوی دیگر، دلیریوم یک حالت گیجی حاد و تغییرات سریع در شناخت است که اغلب ناشی از:
- یک بیماری جسمی،
- مسمومیت با مواد یا ترک آن،
- یا ترکیبی از عوامل می‌باشد.
مشخصه دلیریوم شامل اختلال در توجه، آگاهی و شناخت است و معمولاً در طول روز نوسان دارد.
افرادی که دچار دلیریوم هستند ممکن است تمرکز خود را حفظ نکنند، تفکرشان پراکنده باشد یا سطح هوشیاری آن‌ها تغییر کند.
دلیریوم اغلب زمانی که علت زمینه‌ای مانند: - عفونت‌ها،
- عوارض دارویی،
- اختلالات متابولیک،
- یا مشکلات عصبی درمان شود قابل برگشت است.
تفاوت کلیدی در پایداری و ماهیت اختلال شناختی نهفته است:
هذیان شامل یک باور ثابت و نادرست است که با وجود شواهد مخالف همچنان حفظ می‌شود و معمولاً در اختلالات روانی مشاهده می‌شود.
در حالی که دلیریوم شامل گیجی حاد و نوسان‌های شناختی است که معمولاً از عوامل پزشکی یا محیطی نشأت می‌گیرد و با مداخله مناسب قابل برگشت است. درک این تفاوت‌ها برای تشخیص دقیق و مدیریت مؤثر این شرایط حیاتی است. برای درمان دلیریوم، پرداختن به علت زمینه‌ای پزشکی در اولویت قرار دارد. این ممکن است شامل درمان عفونت‌ها، اصلاح عدم تعادل‌های متابولیک یا مدیریت عوارض دارویی باشد.
مراقبت‌های حمایتی، مانند ایجاد محیطی آرام و ارائه نشانه‌های جهت‌یابی، می‌تواند به کاهش علائم دلیریوم کمک کند.
پاسخ‌ها