7 عبارتی که نباید به فرزندتان بگویید

آیا تا به حال در لحظات عصبانیت یا خستگی از عباراتی استفاده کرده‌اید که حالا متوجه شده‌اید ممکن است به خودکفایی و اعتماد به نفس کودکانتان آسیب زده باشد؟ این مقاله به بررسی ۷ عبارت رایج که والدین ممکن است از سر اشتباه به فرزندانشان بگویند و اثرات منفی آن‌ها بر روحیه و رشد عاطفی کودک می‌پردازد. این عبارت‌ها گاهی اوقات بدون قصد بد، اما با پیام‌های منفی و تضعیف‌کننده می‌آیند که ممکن است اثرات بلندمدت روی کودکان بگذارند.

  1. مقایسه بین خواهر و برادرها

مثال: “چرا مثل برادرت رفتار نمی‌کنی؟”

تأثیر: این مقایسه‌ها می‌تواند باعث رقابت ناسالم بین خواهر و برادرها شود و موجب احساس نارضایتی و کم‌ارزشی در کودک گردد.

  1. استفاده از جملات مطلق

مثال: “تو همیشه فراموش می‌کنی که بهت گفتم.”

تأثیر: جملات مطلق ممکن است کودک را بی‌استعداد یا ناتوان احساس کند و اعتماد به نفس او را کاهش دهد.

  1. بیان ناامیدی بدون ارائه حمایت

مثال: “ما فکر می‌کردیم که بهتر عمل می‌کنی.”

تأثیر: بدون ارائه کمک یا حمایت، این جملات می‌توانند موجب احساس بی‌کفایتی و اضطراب در کودک شوند.

  1. بی‌اعتنایی به احساسات کودک

مثال: “تو زیادی داری واکنش نشون می‌دی؛ فقط یه شوخی بود.”

تأثیر: نادیده گرفتن احساسات کودک می‌تواند باعث شود که او احساساتش را سرکوب کند و در آینده قادر به ابراز احساسات خود نباشد.

  1. برچسب زدن منفی به کودک

مثال: “تو تنبل هستی.”

تأثیر: برچسب‌های منفی می‌توانند تصویر خودکفایی کودک را خراب کنند و انگیزه او را برای رشد و کار سخت کاهش دهند.

  1. مقایسه با دیگر کودکان

مثال: “ببین فلانی چقدر خوب عمل کرده، چرا تو نمی‌تونی مثل اون باشی؟”

تأثیر: این مقایسه‌ها می‌تواند عزت نفس کودک را آسیب بزند و احساس ناتوانی ایجاد کند.

  1. گفتن جملات آزاردهنده در عصبانیت

مثال: “کاش الان اینجا نبودی.”

تأثیر: این جملات در عصبانیت می‌توانند زخم‌های عاطفی عمیق‌تری به کودک وارد کنند و باعث احساس طردشدگی و کم‌ارزشی در او شوند.

 

 

مقالات مرتبط

خیال‌پردازی ناسازگار و دست‌نیافتنی: چگونه اشتغال ذهنی به تخیل، روابط را خراب می‌کند 

نکات کلیدی: – افرادی که درگیر خیال‌پردازی ناسازگار هستند، به‌طور مداوم به دنبال دلایلی برای پایان دادن به روابط خود می‌گردند. -کمال‌گراها اغلب تخیل را…

چگونه تاب آوری خود را نسبت به عدم قطعیت افزایش دهیم؟ 

موضوع مشترک در پس اکثر حالات اضطرابی، نارضایتی یا ترس از عدم قطعیت است. هرچه بیشتر با عدم قطعیت احساس ناراحتی کنید، احتمال بیشتری وجود دارد که با اضطراب دست و پنجه نرم کنید. برای بسیاری، افکار و رفتارهای اضطرابی تلاشی برای شناخت ناشناخته‌ها یا اجتناب از اقدام تا زمانی است که ناشناخته شناخته شود. این تلاش‌ها به طور غیرقابل دستیابی شما را در چرخه تکراری، اجتناب و فلج تصمیم‌گیری به دام می‌اندازند.

پاسخ‌ها