سندرم گانسر یک اختلال نادر، پیچیده و تا حدودی بحثبرانگیز است که با پاسخهای تقریبی، اختلال آگاهی، توهمات و علائم جسمانی مشخص میشود. ارزیابی دقیق پزشکی، روانپزشکی و قانونی برای تشخیص و مدیریت آن ضروری است. طبقهبندی فعلی WHO به عنوان اختلال تجزیهای و تبدیلی، با شواهد علمی و بالینی امروز همخوانی دارد، اما مطالعات بیشتر برای درک علتشناسی و مسیر بالینی آن لازم است.
انتظار شکست، امکان کنترل روانی در شرایط نامطمئن را فراهم میکند و با “تصور” نتایج منفی، اضطراب را کاهش میدهد و عملکرد را بهبود میبخشد. اما اگر کنترل نشده باقی بماند، میتواند منجر به استرس مزمن و اجتناب از فعالیتها شود. تشخیص اینکه چه زمانی تصور شکست به ما کمک میکند و چه زمانی زیانآور است، برای مدیریت مناسب اضطراب ضروری است. با آگاهی و تمرین، میتوان با احتیاط و شجاعت به سوی عدمقطعیت گام برداشت.
اسناد یکی از مفاهیم بنیادین در روانشناسی اجتماعی است که تعیین میکند چگونه رفتارها را تفسیر، قضاوت و درک میکنیم. سه نظریهی مهم ؛ نظریهی استنباط متناظر، مدل همتغییری کِلی و نظریهی واینر، هر یک تلاش کردهاند توضیح دهند چرا ما علتها را به شیوههای متفاوتی نسبت میدهیم. بااینحال، این فرایند همواره در معرض خطاهایی مانند خطای بنیادی اسناد، سوگیری کنشگر-ناظر و سوگیری خدمت به خود قرار دارد که میتواند برداشت ما از دیگران را تحریف کند. آگاهی از این سوگیریها و بازنگری فعالانه در قضاوتهایمان، گامی مؤثر در درک بهتر خود و دیگران و بهبود روابط اجتماعی است.
ما همیشه در حال دیده شدن هستیم در دنیای فناوریمحور امروز، انسانها در هر لحظه زیر نگاه دوربینها و ابزارهای ضبط صدا و تصویر قرار
راهنمای IASC Guidelines on Mental Health and Psychosocial Support in Emergency Settings که در سال ۲۰۰۷ منتشر شده، یکی از اسناد کلیدی جهانی در حوزهی
راهنمای mhGAP Humanitarian Intervention Guide (mhGAP-HIG) محصول مشترک سازمان جهانی بهداشت (WHO) و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) است که در سال ۲۰۱۵ منتشر
افرادی که در معرض یک فاجعه یا رویداد آسیبزا قرار گرفتهاند، چه بازماندگان، چه شاهدان، و چه نیروهای امدادی حاضر در صحنه، ممکن است در
کمکهای اولیه روانشناختی (Psychological First Aid – PFA) کمکهای اولیه روانشناختی یک رویکرد پودمانی (ماژولار) مبتنی بر شواهد علمی است که برای کمک به کودکان،
آندره گرین (1927–2012) یکی از برجستهترین روانکاوان قرن بیستم بود که در مصر متولد شد و در فرانسه پرورش یافت. او پس از تحصیل پزشکی
اصطلاح «درمان کلاه بنفش» مفهومی انتقادی در رواندرمانی و روانشناسی بالینی است که نخستین بار توسط جرالد روزن (Gerald Rosen) و جرالد دیویسون (Gerald Davison)
