غول خفته: چگونه آپنه خواب به سلامت روان آسیب می‌زند
نقش خواب در مصاحبه‌های روانپزشکی
یکی از موضوعات مهم در مصاحبه‌های روانپزشکی، وضعیت خواب است. درحالی‌که خواب زیاد معمولاً با افسردگی‌های شدید مرتبط است، بی‌خوابی می‌تواند نشان‌دهنده بسیاری از اختلالات روانی باشد. یک اختلال خواب که اغلب نادیده گرفته می‌شود، آپنه انسدادی خواب (OSA) است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که OSA عامل خطر مستقل برای افسردگی، اضطراب، و حتی افت شناختی و زوال عقل است.
آپنه انسدادی خواب چیست؟
آپنه انسدادی خواب (Obstructive sleep apnea) شایع‌ترین اختلال تنفسی مرتبط با خواب در جهان است و حدود 39 میلیون نفر در آمریکا و 936 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. عوامل خطر شامل چاقی، سن بالا، جنسیت مرد، سابقه مصرف الکل یا تنباکو، سابقه خانوادگی OSA، و اختلالات ساختاری در ناحیه گلو یا گردن است.
در OSA، ماهیچه‌های گلو هنگام خواب شل می‌شوند و جریان هوا مختل می‌شود. افراد مبتلا به OSA ممکن است دچار خروپف بلند و وقفه‌های تنفسی شوند که اغلب توسط همسرانشان گزارش می‌شود. این وقفه‌ها باعث بیداری‌های موقت و مختصر می‌شوند که در حافظه فرد ذخیره نمی‌شوند اما کیفیت خواب را کاهش می‌دهند.
شواهد ارتباط بین OSA و اختلالات روانپزشکی
1. افسردگی و اضطراب: مطالعات نشان داده‌اند که بیماران مبتلا به افسردگی 5 برابر بیشتر احتمال دارد به OSA مبتلا باشند.
2. اختلال شناختی و زوال عقل: افراد مسن مبتلا به OSA با افزایش خطر اختلال شناختی و زوال عقل مواجه‌اند. خطر در مردان 50 ساله و زنان بالای 70 سال به ترتیب 6 برابر و 3.2 برابر بیشتر است.
مکانیسم‌های زیربنایی
1. اختلال در خواب: منجر به افزایش فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک، استرس اکسیداتیو و التهاب عصبی می‌شود.
2. هیپوکسی متناوب: کاهش لحظه‌ای و مکرر اکسیژن طی شب می‌تواند باعث آسیب به عروق مغزی، از بین رفتن ماده خاکستری، و اختلال در سد خونی-مغزی شود. این عوامل موجب آسیب‌های عصبی و زوال شناختی می‌شوند.
درمان OSA
– تغییر سبک زندگی: رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی برای بیماران با علائم خفیف یا تازه تشخیص داده‌شده مؤثر است.
– دستگاه CPAP: برای باز نگه‌داشتن راه‌های هوایی و جلوگیری از وقفه‌های تنفسی استفاده می‌شود.
– جراحی: برای رفع اختلالات ساختاری در ناحیه گلو یا گردن.
پاسخ‌ها