یافته‌های نگران‌کننده برای افراد مبتلا به اختلالات خوردن
تحقیقات جدید نشان داده‌اند که افراد مبتلا به اختلالات خوردن نسبت به کسانی که دچار افسردگی هستند، بیشتر مورد قضاوت اجتماعی منفی قرار می‌گیرند. این امر می‌تواند موانع بیشتری را برای دریافت درمان ایجاد کند.
این یافته حاصل مطالعه‌ای از دانشگاه استرالیای جنوبی است که با مشارکت ۲۳۵ نفر از جمعیت عمومی انجام شده و نگرش‌های افراد را نسبت به پرخوری عصبی (Binge Eating Disorder)، بی‌اشتهایی عصبی (Anorexia Nervosa)، بولیمیا (Bulimia Nervosa) و افسردگی مقایسه کرده است.
این مطالعه که در مجله اختلالات خوردن (Journal of Eating Disorders) منتشر شده است، نشان می‌دهد که برچسب‌های اجتماعی و انگ‌های منفی در مورد اختلالات خوردن، به ویژه پرخوری عصبی، به شدت رایج هستند.
در این تحقیق، شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی در یکی از چهار گروه قرار گرفتند و از آن‌ها خواسته شد پرسشنامه‌ای درباره میزان انگ اجتماعی مرتبط با اختلال تخصیص داده‌شده را تکمیل کنند. به گفته کارلی ایراد، نویسنده اصلی این پژوهش و دانشجوی دوره کارشناسی ارشد دانشگاه استرالیای جنوبی، علی‌رغم این‌که یک میلیون استرالیایی از اختلالات خوردن رنج می‌برند و پرخوری عصبی تقریباً نیمی از این آمار را شامل می‌شود، جامعه همچنان نسبت به این اختلالات دیدگاه‌های منفی دارد.
او تأکید می‌کند:
“یافته‌های ما نشان می‌دهند که افراد مبتلا به اختلالات خوردن با انگ‌های اجتماعی شدیدی مواجه هستند که می‌تواند دریافت کمک را برای آن‌ها دشوارتر کند. تصورات اشتباه که این اختلالات خودخواسته یا کم‌اهمیت هستند، می‌توانند آسیب‌های زیادی وارد کنند.” بر اساس نتایج این مطالعه، همه انواع اختلالات خوردن نسبت به افسردگی با انگ اجتماعی بیشتری مواجه هستند، اما پرخوری عصبی بیشتر از سایرین با کلیشه‌های منفی مرتبط با وزن همراه بوده و سخت‌تر قضاوت می‌شود.
افزایش چشمگیر اختلالات خوردن در میان جوانان
شیوع اختلالات خوردن در میان جوانان استرالیایی به شدت رو به افزایش است. طبق گزارش‌ها، بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰، مراجعه افراد زیر ۱۸ سال به مراکز درمانی برای مشکلات مرتبط با اختلالات خوردن، ۶۲٪ افزایش داشته است.
🔹 بی‌اشتهایی عصبی (Anorexia Nervosa)، که بالاترین نرخ مرگ‌ومیر را در میان تمام اختلالات روانی دارد، تقریباً ۳۰,۰۰۰ استرالیایی را تحت تأثیر قرار داده است.
🔹 بولیمیا (Bulimia Nervosa) تقریباً ۱۲۰,۰۰۰ استرالیایی را درگیر کرده است.
لزوم افزایش آگاهی عمومی و کاهش انگ اجتماعی
محققان تأکید دارند که برای کاهش این برچسب‌های اجتماعی و اطمینان از این‌که افراد مبتلا به اختلالات خوردن حمایت کافی دریافت کنند، آموزش عمومی و افزایش آگاهی جامعه ضروری است.
دکتر استفانی وب (Stephanie Webb)، نویسنده همکار این پژوهش، می‌گوید:
“ما باید نگاه جامعه به اختلالات خوردن را تغییر دهیم و این باورهای نادرست را که این اختلالات تنها یک انتخاب سبک زندگی یا نشانه ضعف فردی هستند، به چالش بکشیم. کاهش انگ اجتماعی باعث می‌شود افراد مبتلا به اختلالات خوردن زودتر به دنبال دریافت کمک باشند و در نهایت، این امر می‌تواند جان آن‌ها را نجات دهد.”
پاسخ‌ها